نگار من قرار من برای قلب پرغم تو زخمی و مرهم

در این بهار خزانیم به قلب پاره پاره

نفس بده دوباره تو رفته ای برده ای جوانی مرا

غریبه ای همیشه آشنا

بیا که جای خالیت مرا زمین زده

ببین که بر سرم چه آمده

نگار بی وفا قدم مزن بروی پاره های قلب من

کنون که دل روبوده ای عاشق گرفتار

نگو خدانگهدار