دراین روزای  تنهایی
با این آشفته حالی ها
بزن باران ، ببار آرام
هوای تازه می خواهم

چه فصل  ناگزیری که
به تقویم دلم حک شد
من از اسطوره هایی که
حماسه سازه ، می خواهم

صدایم کن صدای تو
یه حس  جاودان دارد
مگیر از من که فریادی
بلند آوازه می خواهم

بگردانم ، بمیرانم
که من سرگشته چون بادم
از این احساس ِ دامنگیر
چه بی اندازه می خواهم

من از باران ، من از شبنم
بسازم راه فردا را
پر از. احساسم و امید
طلوعی تازه می خواهم