تا کی بهت ذل بزنم حتی نگامم نکنی
از قاب عکست در نیای فاصلت و کم نکنی
تا کی بهت ذل بزنم لبخندت و تکرار کنی
من درد و دل کنم برات تو به سکوت اصرار کنی
از کی به بعد این حال بد
از زندگیم دست می کشه
از کی می خوای پیشم بیایدلتنگیام تموم بشه
تا کی عذاب بی آب و تاب
رد شن همه روزای من
من بی تو دیوونه شدم که با یه عکس قهر می کنم
از خونه میرم خودم و آواره ی شهر می کنم
می خوام بهت فکر نکنم اما به بن بست می خورم
از خاطرات کوچه ها همیشه رو دست می خورم
از کی به بعد این حال بد
از زندگیم دست میکشه
از کی می خوای پیشم بیای
دلتنگیام تموم بشه